5.4.07

Εντολές…μεταφρασμένες


  • ου φονευσεις.....: Μην «σκοτώνεις» την ίδια σου την εμφάνιση.

  • ου μοιχευσεις.....: Μην αλλάζεις διαρκώς look. Έτσι απατάς καθημερινά τον χθεσινό σου «εαυτό»!

  • ου κλεψεις......: Μην αντιγράφεις ό,τι βλέπεις γύρω σου!

  • ου ψευδομαρτυρησεις κατα του πλησιον σου μαρτυριαν ψευδη....: Παραδέξου ότι βλέπεις κάτι ωραίο και εντυπωσιακό, χωρίς ζήλιες και μικρότητες.

  • ουκ επιθυμησεις την γυναικα του πλησιον σου ουκ επιθυμησεις την οικιαν του πλησιον σου ουτε τον αγρον αυτου ουτε τον παιδα αυτου ουτε την παιδισκην αυτου ουτε του βοος αυτου ουτε του υποζυγιου αυτου ουτε παντος κτηνους αυτου ουτε οσα τω πλησιον σου εστιν.....:
    Αρκέσου σε ότι έχεις και δημιούργησε προσωπικότητα με αυτά, και μην βολιδοσκοπείς τις τσάντες, παπούτσια, ρούχα… του,-ης διπλανού,-ής σου!

Οι αιώνιες εντολές....προσαρμοσμένες στους σημερινούς πιστούς, διαφόρων τάσεων!!


Σκόρπιες σκέψεις..(Ι)

Καθώς με χαρακτηρίζει ΚΑΙ εμένα – τόσο λόγω της ηλικίας μου, όσο και εξαιτίας της ελληνικής καταγωγής μου.. - η κλασική ανάγκη για αναγνώριση και διακρίσεις, σκέφτομαι το κάθετί που γράφω εδώ, λέξη λέξη. Ίσως αυτός να ναι και ο λόγος που εδώ και ώρα γράφω και σβήνω. Και αμέσως μετά ξαναγράφω και ξανασβήνω..


Έχω διαπιστώσει όμως, εδώ και αρκετούς μήνες που επισκέπτομαι καθημερινά πολλά ελληνικά και ξένα blogs, ότι η μαγεία αυτού του «κόσμου», έγκειται στην απλότητά του και στην αυθόρμητη (τις περισσότερες, ευτυχώς, φορές) έκφραση των δημιουργών του. Ίσως αυτός ο αυθορμητισμός να επιτυγχάνεται λόγω της ανωνυμίας που εξασφαλίζει ένα blog. ΄Ισως λόγω της απουσίας κριτικών. ‘Οποιος όμως κι αν είναι ο λόγος, παίζει σπουδαίο ρόλο.


Ακόμα έχω θολές φιλοδοξίες και προσδοκίες για το μέλλον του δικού μου χώρου. Σίγουρα πάντως τον χτίζω ώστε εδώ να αποτυπώνονται οι σκέψεις μου χωρίς περικοπές και με πολλά σχόλια για καθημερινά σημαντικά και λιγότερο σημαντικά γεγονότα.
Α! Και με πολύ χαρά για την ολοκλήρωση του δεύτερού μου post!..

2.4.07

Ζωή με στυλ

Ζωή.
Όλοι την ζουν -λίγο ή πολύ- , αλλά μερικοί την απολαμβάνουν.
Στυλ.
Μια λέξη που πολλοί χρησιμοποιούν, λίγοι αξιοποιούν, ελάχιστοι διαθέτουν και μετρημένοι δημιουργούν.


Ελάχιστοι είναι, επίσης, εκείνοι οι οποίοι συνειδητοποιούν ότι το στυλ δεν περιορίζεται σε ενδυματολογικές επιλογές. Συναντάται σε κάθε μια φανέρωση της ύπαρξης της ίδιας της ζωής. Από το βλέμμα της Εύας εως τη φωνή της Κάλλας, και απ’τα γυαλιά της Τζάκι μέχρι το τίναγμα της Μαντόνα.



Στυλ.
Εύκολο να τσαλακωθεί.
Εφικτό να εξελιχθεί.
Δύσκολο να ξεχαστεί.
Ακατόρθωτο να διδαχτεί.